مطالعات نشان می‌دهند کودکان بیشتر از آنچه فکر می‌کنید می‌فهمند

آنها وقتی چیزی را نمی‌دانند، می‌فهمند.
وقتی نوزاد شما 20 ماهه است می‌تواند از قاشق و چنگال استفاده کند، او می‌تواند یک توپ را پرتاب کند. می‌تواند رژ لب مورد علاقه شما را پیدا کند و آن را به سگ بخوراند. می‌تواند تلفن شما را به داخل توالت بیاندازد و بخندد.
در واقع در 20 ماهگی، او کارهای گیج کننده زیادی انجام می‌دهد و احتمالاً متحیر شده‌اید: اما واقعاً چه چیزی در کله کوچک و پرستیدنی اما مایوس کننده او می‌گذرد؟ واقعاً چقدر در مورد دنیای اطراف و محلی که در آن است می‌فهمد؟
بر اساس مطالعه‌ای جدید در پاریس فرانسه، کودکان خیلی بیشتر از چیزی که فکرش را بکنید می فهمند.
محققان آنجا اخیراً کودکان 20 ماهه را آزمایش کرده و یافته‌اند که این نوزادان قادر به نوع پیچیده‌ای از تفکرهستند که "فرا ادراک" نامیده می‌شود. به گفته محققان این مطالعه، فرا ادراک چیزی شبیه به احساس غریزه درباره آگاهی یا بی‌بهرگی بعد از آن توصیف می شود. چیزی است که ما انسان‌های بالغ به طور مداوم انجام می‌دهیم مثلاً وقتی با مساله‌ای که پیچیده‌تر از حد توان ماست رو به رو می‌شویم، این موضوع را درک می‌کنیم.
همانطور که دونالد رامسفلد گفته "دانسته‌های ناشناخته‌ای وجود دارد. در واقع چیزهایی وجود دارد که وقتی نمی‌دانیم، می‌فهمیم، فهمیدن وقتی نمی‌دانیم؟ این فرا ادراک است. درون‌یافتی که شما اشتباه می‌کنید یا به نوعی خطایی مرتکب شده‌اید.
قبلاً تصور می‌شد کودکان این توانایی را بعداً در زندگی پرورش می‌دهند. اما محققان این مطالعه یافته‌اند حتی در خردسالی "نوزادان وقتی چیزی را نمی‌دانند، از آن آگاه می‌شوند حتی آن را به اطرافیان خود بروز می‌دهند." تا از آنها برای حل مشکل کمک بگیرند.
درک آنها از طرز کار محیط اطرافشان و محل خود آنها در محیط، بسیار پیچیده‌تر از آن است که والدین و مربیان تصور می‌کردند.
در مطالعات گذشته، محققان فقط چیزی که کودکان به زبان می‌آوردند را بررسی می‌کردند. از آنجایی که نوزادان نمی‌توانند ادراک یا عدم ادراک خود در مورد چیزی را به زبان بیاورند، محققان تصور می‌کردند که آنان توانایی لازم برای ابراز تردید یا درخواست برای کمک را ندارند. اما محققان این مطالعه باور دارند این طرز تفکر باید اشتباه باشد. در هر حال، مطالعه پس از مطالعه نشان داده است موش‌ها، میمون‌ها و حیوانات دیگر قادر به بروز تردیدهای خود هنگام حل یک مساله در آزمایشگاه، هستند. چرا کودکان خردسال نتوانند چنین کاری انجام دهند؟
این تیم تحقیقاتی یک تست حافظه غیرکلامی طراحی کردند تا بدانند آیا نوزادان برای اینکه اشتباه نکنند، درخواست کمک میکنند؟ در این آزمایش نوزادان مجبور بودند تا محل یک اسباب بازی پنهان شده زیر یکی از دو جعبه روی میز را به خاطر بسپارند. بعد از یک وقفه متغیر از سه تا 12 ثانیه، از نوزادان خواسته شد تا به جعبه‌ای که اسباب بازی در آن پنهان شده اشاره کنند. وقتی آنها دیدند که اسباب بازی کجا پنهان شده، قادر بودند بدون نگاه کردن به یک منبع خارجی برای کمک گرفتن، مساله را حل کنند. اما زمانی که حل مساله غیرممکن شد، یعنی اسباب بازی زمانی زیر یکی از جعبه‌ها قرار داده شد که کودکان نگاه نمی‌کردند، آنها راهی برای تشخیص اینکه اسباب بازی زیر کدامیک از جعبه‌هاست نداشتند. نوزادان به طور مداوم به والدین خود که در نزدیکی آنها نشسته بودند نگاه می‌کردند، تا از آنها کمک بگیرند.
اما چرا فرا ادراک مهم است؟ به گفته مولفان این مطالعه دانستن این اطلاعات برای والدین و هر کس دیگری که علاقه‌مند به آموز‌های ابتدایی است، مهم است.
فرا ادراک به انسان‌ها اجازه می‌دهد تا فعالانه به دنبال اطلاعات جدید باشند و راهکارهای آموزشی خود را با هر موقعیت ویژه سازگار کنند. وقتی کودکان می‌فهمند که همه چیز را نمی‌دانند و وقتی می‌دانند کجا به دنبال پاسخ سوال ‌های خود باشند، می‌توانند سریع‌تر شروع به یادگیری کنند بدون اینکه همان اشتباه را بارها و بارها تکرار کنند.
در واقع، راهکارهایی را در خود پرورش می دهند که به آنها کمک خواهد کرد تا در آینده پاسخ اشکالات خود را پیدا کنند. آنها یاد می‌گیرند تا برای یافتن پاسخ برخی از معماهای زنگی، به منابع بیرونی هم نگاهی بیاندازند.
والدین باید بدانند که کودکان آنها از سنین بسیار ابتدایی قادر به یاد گرفتن و سوال کردن هستند و باید از این کاوش‌ها و پرسش کردن‌های آنها حمایت کنند. مشخصاً، این به معنای همراه شدن با کودک است نه فقط اینکه آنها را جلوی تلویزیون قرار دهیم. این بدین معناست که وقتی با کودک خود بازی می‌کنید او در حال یادگیری در مورد یادگرفتن است.
دیگر اینکه همیشه مساله را در همان لحظه برای او حل نکنید. :دو راه وجود دارد که چیز جدیدی را به کودک خود یاد بدهید، روش اول اینکه اطلاعات به سادگی در اختیار آنها قرار دهید. این روش عادی آموزش به آنهاست. روش دوم و روش بهتر این است که به کودک خود بیاموزید چگونه یاد بگیرد. به او بیاموزید چگونه جواب را پیدا کنند بدون اینکه دائماً آن را در اختیارشان قرار دهید. " همچنین ممکن است بخواهید آن تلفن را از دستشویی پنهان کنید.